Προσυπογράφω ανεπιφύλαχτα την Ανακοίνωση των Μονάδων Εφέδρων Καταδρομών.

 Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συμβαίνει στην χώρα μου. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι τόσα χρόνια στήριζα, πρόθυμος να χύσω και το αίμα μου, την λάθος πλευρά. Δεν δέχομαι ότι στήριζα μια δήθεν δημοκρατία. Την δημοκρατία των κλεπτών, των λαμογιών, και των προδοτών αρχών και ιδανικών. Αν και δεν είχα την τιμή να υπηρετήσω στις καταδρομές, αισθάνομαι υπερήφανος και που υπάρχουν οι ΜΕΚ και για την ξεκάθαρη θέση τους. Διαβάστε το κείμενο που ακολουθεί.

Οδυσσεύς Πάτσης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΦΩΤΙΑ ΑΠΟ ΕΦΕΔΡΟΥΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΕΙΣ
Πού μας πάνε; Συλλαμβάνουν όσους έχουν εθνόσημα στο πέτο ή κοντό κούρεμα!

"Υπάρχουν σαφείς εντολές από το εξωτερικό να παταχθεί ο εθνικισμός στην Ελλάδα. Αυτά που βλέπετε είναι μόνο η αρχή".

Με αυτά τα λόγια απάντησε ανώτατος αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας στη δημοσιογραφική διερεύνηση καταγγελιών πολιτών ότι ελέγχονται αν έχουν καρφιτσωμένο στο πέτο τους το εθνόσημο ή φοράνε παντελόνια παραλλαγής ή έχουν τατουάζ με βυζαντινά εμβλήματα, την ελληνική σημαία κλπ.

Ήδη μία από τις μεγαλύτερες οργανώσεις εφέδρων στην χώρα (οι οποίοι έφεδροι - η μοναδική ελπίδα οργανωμένης αντίστασης ακόμα και αν καταληφθεί εθνικό έδαφος - βιώνουν και αυτοί ένα πρωτοφανές κυνήγι μαγισσών) οι ΜΕΚ (Μονάδες Εφέδρων Καταδρομών) εξέδωσαν δριμεία ανακοίνωση την οποία ανήρτησαν και στο ιστολόγιό τους που καταδικάζουν αυτή την πρακτική.

Στην ανακοίνωσή αναφέρουν ότι "Όσοι φοράνε το τιμημένο εθνόσημο, μπλούζες με τα διακριτικά επίλεκτων μονάδων του Ελληνικού Στρατού που έχουν υπηρετήσει και τιμήσει ή έχουν πατριωτικά τατουάζ και σύμβολα είναι εγκληματίες και ύποπτοι, άρα πρέπει να

Νίκος Ζαχαριάδης. Έλληνας ή Ρώσος; Και αν Έλληνας, πόσο πουλημένος μπορεί να ήταν;

Χθες στο κείμενο «Η κυβέρνηση, η "επανάσταση" και τα αγελαδίσια μάτια των Κουτσούμπα-Τσίπρα...» σας είπα ότι θα εξετάσουμε το θέμα του Ν. Ζαχαριάδη σε άλλο σημείωμα. Μετά τις αποκαλύψεις ΕΔΩ ότι ο Τίτο δεν ήταν Σερβοκροάτης αλλά πιθανόν Ρώσος ή Πολωνός που επιβλήθηκε από τους Σοβιετικούς στο παρτιζάνικο κίνημα της Γιουγκοσλαυΐας σας παραθέτω το βιογραφικό του Νίκου Ζαχαριάδη από βιβλίο συνεργάτη του Δημήτρη Βλαντά* παίρνοντας ταυτόχρονα στοιχεία και από την ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ (ΕΔΩ) και εσείς βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα.
Ο Ν.Ζ. γεννήθηκε στην Νικομήδεια της Μικράς Ασίας στις 25/4/1903. Επειδή ο πατέρας του ήταν αντιπρόσωπος του αυστριακού (σύμφωνα με την ΒΙΚΙΑΙΔΕΙΑ του γαλλικού) μονοπωλίου καπνού έζησε την παιδική και εφηβική ζωή του στην Νικομήδεια, Αδριανούπολη και Μοναστήρι της Γιουγκοσλαυΐας. Μετά έφυγε από το πατρικό του σπίτι και έζησε στην Κωνσταντινούπολη όπου συνδέθηκε και έγινε μέλος της σοσιαλιστικής πολιτικής οργάνωσης «Εργατική Ένωση» και εκεί απέκτησε την πρώτη του επαναστατική πείρα. Από την Κωνσταντινούπολη πέρασε στην επαναστατημένη Ρωσία όταν άρχισε η ξένη ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση για πνίξιμο της νεαρής σοβιετικής δημοκρατίας και πήρε μέρος ενάντια σ' αυτή την επέμβαση οπότε και έγινε μέλος του ρωσικού κομμουνιστικού κόμματος Εδώ ανοίγω παρένθεση και λέω ότι η ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ αναφέρεται κάπως διαφορετικά γι αυτήν την περίοδο κι εγώ θέλω να τονίσω ότι όταν έγινε η «ιμπεριαλιστική επέμβαση» στην Ρωσία το 1918, ο Ν.Ζ. ήταν μόλις δεκαπεντέμισυ ετών, μάλλον πολύ μικρός για πόλεμο και για να γίνει μέλος κομμουνιστικού κόμματος αλλά τέλος

Νεοκυπριακή συνείδηση και… κυπριακή κουλτούρα

Δεν έχουμε μόνον εμείς Ρεπούσ(τ)η. Ευδοκιμούν και στη Κύπρο «ανθελληνιστές» Έλληνες. Διαβάστε το παρακάτω κείμενο.
Ο.Π

του ΑΝΔΡΕΑ ΜΟΡΦΙΤΗ, Αντιπροέδρου Δ.Σ. του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥ.ΚΕ.Μ.)

Έχουμε χρεοκοπήσει οικονομικά. Ας μην αφεθούμε να χρεοκοπήσουμε πνευματικά, ηθικά, γλωσσικά και πολιτισμικά
Εδώ και αρκετό καιρό, τα τελευταία χρόνια θα έλεγα, συγκεκριμένα πρόσωπα, ομάδες και κύκλοι -κυρίως υπογείως και υφέρποντες- προσπαθούν να υπερτονίσουν τη χρήση της κυπριακής διαλέκτου, να την αναγάγουν σε επίπεδο γλώσσας, να την αντιπαραθέσουν με την καθομιλουμένη Ελληνική και να δημιουργήσουν ένα αχρείαστο και γλωσσικά, επιστημονικά και εθνικά επιζήμιο μείζον ζήτημα.
Το πάθος αυτών των κύκλων δεν εξαντλείται μόνο στην ηλίθια πολεμική τους εναντίον της γλώσσας των Πανελλήνων. Όχι! Το ζήτημα που έχουν δημιουργήσει προσλαμβάνει ιδιαίτερα επικίνδυνες διαστάσεις γιατί, μέσω αυτής της πολεμικής, προσπαθούν να δημιουργήσουν και να εμπεδώσουν μια παθιασμένη Νέο-Κυπριακή συνείδηση η οποία -σύμφωνα με την αρρωστημένη αντίληψή τους- θα υποσκάψει, θα διαβρώσει και με τον καιρό θα εκτοπίσει την εθνική, την ελληνική συνείδηση των Ελλήνων της Κύπρου.
Εκμεταλλευόμενοι τις εθνικές μας κακουχίες και τις πληγές του 1963, του 1967, του 1974 και του 2013 προσπαθούν με επιτηδευμένο τρόπο να χτίσουν πάνω στα τραύματα, τις απογοητεύσεις και τις αντιδράσεις των Ελλήνων της Κύπρου ένα ανθελληνικό σύνδρομο και μέσω αυτού να επιβάλουν -καθώς νομίζουν- τον αφελληνισμό των Κυπρίων.
Η -έστω και με πολλή καθυστέρηση- πρόσφατη αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, με

ΜΙΑ ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΟΥ ΤΑΡΑΞΕ ΤΑ ΝΕΡΑ

Το κείμενο που ακολουθεί είναι παλαιό άρθρο του προέδρου του ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α. Σταύρου Καρκαλέτση. Το άρθρο, πηγαίνοντας κόντρα στην συμβατική ''σοφία'' της μικροελλαδικής ηττοπάθειας, λαμβάνει ως επιθυμητό για το εθνικό συμφέρον σενάριο όχι μια ευρωπαική, αλλά μια ισλαμική-απομονωμένη-τριτοκοσμική Τουρκία, αφού τότε η Ελλάδα θα διεκδικήσει όλους τους γεωπολιτικούς/γεωστρατηγικούς ρόλους που μονοπωλεί σήμερα η γειτονική χώρα. Διαβάστε το.
Ο.Π

Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να αναπροσαρμόσουν τη φιλοσοφία της στρατηγικής τους, αν δεχτούμε μεγάθυμα πως διαθέτουν στρατηγική. Με στόχο μια Τουρκία όχι στην Ευρώπη, αλλά ακριβώς το αντίθετο.

Για χρόνια και δεκαετίες μια ανεπαρκής και φοβική ελληνική εξωτερική πολιτική είχε οχυρωθεί πίσω από διάτρητα «δόγματα», για να δικαιολογήσει αλλεπάλληλες διπλωματικές και πολιτικές ήττες της χώρας. Ένα τέτοιο ψευδοδόγμα πρέσβευε την «εξημέρωση του (τουρκικού) θηρίου», κυρίως μέσα από την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, και μια πλήρη ένταξή της στην ΕΕ. Θυμόμαστε πως η Αθήνα είχε καταντήσει ο μονίμου απασχόλησης θλιβερός πλασιέ των ευρωπαϊκών εισοδίων της Τουρκίας. Αντάλλαγμα; Ουδέν. Το «θηρίο» δεν θέλησε –ούτε θέλει– να εξημερωθεί.

Την ώρα που οι πλέον σοβαρές πολιτικές φωνές της Ευρώπης εξέφραζαν βάσιμους προβληματισμούς για μια Τουρκία-πλήρες μέλος της ΕΕ, μια «χαζοβιόλικη» Αθήνα καταντούσε ο φανατικότερος υποστηρικτής της ζοφερής αυτής προοπτικής. Λες και δεν

Εθνική Προδοσία – Απορρίφθηκε το σύστημα CCIAS

Του Μάνου Ηλιάδη

Με μια απόφαση – σκάνδαλο, το ΓΕΑ απέρριψε την υλοποίηση ενός εγκεκριμένου ήδη από τη στρατιωτική ηγεσία, ελληνικής αναπτύξεως και χαμηλού κόστους αμυντικού συστήματος, το οποίο θεραπεύει τη μεγαλύτερη, αν όχι και τη μοναδική, απειλή την οποία αντιμετωπίζει η Ελλάδα από την Τουρκία και συγκεκριμένως, την απειλή που θα θέτουν σύντομα τα τουρκικά αεροσκάφη Stealth F-35 (τα πρώτα παραλαμβάνονται σε λιγότερο από δύο χρόνια), τα ήδη υπάρχοντα στο τουρκικό οπλοστάσιο χαμηλής ορατότητας μη επανδρωμένα αεροσκάφη HARPY και τα τουρκικής κατασκευής κατευθυνόμενα βλήματα μεγάλου βεληνεκούς.

Πρόκειται για μια τερατώδη απόφαση για την οποία, σε περίπτωση μιας απεφευκτέας ελληνοτουρκικής συρράξεως και του βέβαιου αρνητικού για την Ελλάδα αποτελέσματος, αυτοί που την έλαβαν σίγουρα θα πρέπει να λογοδοτήσουν σε ειδικό δικαστήριο. Για να γίνει αντιληπτή η έκταση της απαράδεκτης φύσεως της παραπάνω αποφάσεως, αρκεί να αναφερθούν εν συντομία ορισμένες μόνο βασικές παρατηρήσεις που αφορούν τον σύγχρονο πόλεμο.

Πρώτον: ασχέτως της ισχύος μιας χώρας στη θάλασσα και στην ξηρά, ο πόλεμος κρίνεται αποκλειστικώς στον αέρα. Δεύτερον: όλοι οι τελευταίοι πόλεμοι κατέδειξαν ότι, για την επιτυχή έκβαση μιας στρατιωτικής επιχειρήσεως, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η καταστολή της εχθρικής αεράμυνας, των δικτύων εγκαίρου προειδοποιήσεως, σταθμών διοικήσεως και ελέγχου. Τρίτον: για την καταστροφή των ανωτέρω χρησιμοποιούνται μέσα μη δυνάμενα να αντιμετωπισθούν από μια χώρα με συμβατικά αμυντικά συστήματα, λόγω αδυναμίας εντοπισμού τους από τα συμβατικά ραντάρ, δεδομένου ότι η απειλή τίθεται από βλήματα μακρού βεληνεκούς (κυρίως Tomahawk στην περίπτωση των Αμερικανών) και χαμηλής διακριτικότητας (Low observability) μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV) και αεροσκάφη τεχνολογίας Stealth (π.χ. F-35), όλα φυσικά σε συνδυασμό με άλλα μέσα

Γενοκτονία για ψηφοθηρικούς λόγους

του Γιώργου Κράλογλου

Η απέλπιδα προσπάθεια, εκ μέρους των πολιτικών, διατήρησης του ελληνικού Σοβιέτ, οδηγεί στην πλήρη (πληθυσμιακή) ερημοποίηση της χώρας στο άμεσο μέλλον. Πιθανότατα αυτή η τάση είναι μη αναστρέψιμη πλέον, εξαιτίας της πλήρους απώλειας εμπιστοσύνης των πολιτών έναντι του νεοελληνικού κράτους. Γενοκτονία για ψηφοθηρικούς λόγους συντελείται πρακτικά. Δεν νομίζω να έχει ξαναϋπαρξει στην Ιστορία κάτι αντίστοιχο...

Ούτε ο τίτλος, ούτε ο πρόλογος είναι δικά μου. Κατέφυγα ακόμη μία φορά στην αντιγραφή τους από την πλούσια συλλογή εξαιρετικών επισημάνσεων των σχολιαστών της στήλης που θεωρώ ότι πρέπει να απασχολούν και την Βουλή και τα κέντρα διαμορφώσεως πολιτικής των κομμάτων και των κυβερνήσεων.

Οι διαπιστώσεις (τις οποίες προσυπογράφω ανεπιφύλακτα) ανήκουν στον στοχαστή σχολιαστή Stefanos_Lazaridi... (τον διαβάζω ανελλιπώς και σε άλλες στήλες) και έγιναν σε σχόλιό του στο χθεσινό μου σημείωμα στο οποίο αποδίδω την εκτός κάθε ορίου υπερφορολόγηση των ακινήτων και στην προσπάθεια συντήρησης και διατήρησης, σε βάθος, του κράτους του ελληνικού σοβιέτ.

Σας μεταφέρω το σχόλιό του προσθέτοντας και κάποιες σκέψεις που ίσως βοηθήσουν για παραπέρα προβληματισμό.

«Διαφωνώ ότι έχει βαθύ μέλλον αυτό το κράτος όπως αναφέρετε. Κανένα μέλλον δεν μπορεί να έχει ένα κράτος όταν η πλειοψηφία των νεαρών πολιτών του το εγκαταλείπει οριστικά και μετά βδελυγμίας μάλιστα. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι συγκυριακό, λογω οικονομικής κρίσης, αλλά χρόνια. Η παγκοσμιοποίηση συνεπικουρούμενη από την τεχνολογία (της πληροφορικής κυρίως) δημιουργεί ανταγωνισμό και μεταξύ των κρατών, όχι μόνο μεταξύ επιχειρήσεων. Πρακτικά η διατήρηση του πληθυσμού ενός κράτους είναι άμεση συνάρτηση της δυνατότητας του να παρέχει ένα αξιοσέβαστο επίπεδο διαβιωσης. Πατριδα πλέον είναι όπου σε σέβονται ως ελεύθερο (και νοήμονα) άνθρωπο...

Μετά τον Γιωργάκη και ο Σαμαράς στοχοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν μπορεί να φταίνε μόνον οι σύμβουλοι...

Μετά την εντολή διενέργειας έρευνας στις Ένοπλες Δυνάμεις για τυχόν εμπλοκή στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων στην εκπαίδευση της Χρυσής Αυγής, ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς αποφάσισε να επισκεφθεί τη βάση των επίλεκτων του Πολεμικού Ναυτικού. Τη ΔΥΚ στο Σκαραμαγκά.
Πιθανώς το μήνυμα που θέλει να στείλει ο κ. Σαμαράς με την επίσκεψη του αύριο στη ΔΥΚ, η οποία πραγματοποιείται με αφορμή την αποφοίτηση του γιού του στενού του συνεργάτη Τάκη Μπαλτάκου από το σχολείο των «βατραχανθρώπων», είναι πώς η κυβέρνηση δεν είναι προκατειλημμένη απέναντι στο σύνολο των Ειδικών Δυνάμεων, αλλά η όποια έρευνα αφορά μεμονωμένες περιπτώσεις.
Το ερώτημα όμως είναι, γιατί δεν ζητήθηκαν συγκεκριμένα στοιχεία απ’ όσους καταγγέλλουν ή μαρτυρούν πώς η Χρυσή Αυγή εκπαιδεύεται από εν ενεργεία στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων και ξεκινά μία έρευνα σε όλες τις μονάδες, οι οποίες σπιλώνονται και πλήττεται το αξιόμαχο τους;
Για άλλη μία φορά η κυβέρνηση εκθέτει τις Ένοπλες Δυνάμεις σε μία περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη για τη χώρα. Ευτυχώς που κάποιοι στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν τη λειτουργία του Στρατεύματος και σώζουν τα προσχήματα.

H μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης από τη Συνθήκη της Λωζάνης μέχρι σήμερα – Ιστορικό πλαίσιο

γράφει ο κ. Αναστάσιος Λαυρέντζος  

Η Ελλάδα των μνημονίων και της βίαιης δημοσιονομικής προσαρμογής πριν βρεθεί στη σημερινή κατάσταση δεν ήταν μια χώρα χωρίς προβλήματα. Αντιθέτως, όντας τμήμα των άστατων Βαλκανίων, εδώ και δεκαετίες αντιμετωπίζει σοβαρές απειλές, οι οποίες με την τωρινή της εξασθένηση είναι πιθανό να ενταθούν ή και να πολλαπλασιαστούν. Με αφετηρία αυτή την εκτίμηση, θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τα ζητήματα της Θράκης, η οποία εδώ και πολλά χρόνια ζητά την προσοχή μας.
Βασικό χαρακτηριστικό της Θράκης είναι η ύπαρξη μιας πολυάριθμης μουσουλμανικής μειονότητας. Η παρουσία της μειονότητας αυτής είναι αποτέλεσμα των ρυθμίσεων της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία εξαίρεσε από την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών – που η ίδια επέβαλε – τους μουσουλμάνους της Θράκης και τους Έλληνες της Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Ίμβρος, Τένεδος). Σήμερα η ελληνική μειονότητα της Τουρκίας έχει προ πολλού εξαλειφθεί. Αντιθέτως, οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Θράκης είναι παρόντες και απολαμβάνουν πλέον όλων των δικαιωμάτων που παρέχει μια ευρωπαϊκή χώρα στους πολίτες της. Στο σημείο αυτό είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Θράκης δεν συγκροτούν ενιαίο εθνοτικά σύνολο, αλλά αποτελούνται από τρεις διακριτές ομάδες: τους λεγόμενους τουρκόφωνους (με τουρκική εθνική συνείδηση), τους Πομάκους (εξισλαμισμένοι πληθυσμοί της Ροδόπης με δικό τους γλωσσικό ιδίωμα και ιδιαίτερη παράδοση) και τους Ρoμά (Αθίγγανοι, με γλώσσα επίσης

Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών: Το Μακεδονικό και τα Βαλκάνια σε νέα φάση

Ο Δήμος Γευγελής έστησε νέο μνημείο στην κεντρική πλατεία της πόλης που συνορεύει άμεσα με την Ελληνική Μακεδονία. 

Το μνημείο συνοψίζει το κρατικό ιδεολόγημα των Σκοπίων ότι η υποτιθεμένη «Ενιαία» Μακεδονία διαμελίσθηκε το 1913 μεταξύ Ελλάδος, Σερβίας, Βουλγαρίας και Αλβανίας και η «επανένωσή της» αποτελεί πρωταρχικό «εθνικό» χρέος της ψευδώνυμης «Δημοκρατίας της Μακεδονίας». Δικαιώνει, έτσι, ακόμη μια φορά επίσημα και δημόσια, τις θέσεις της Ελλάδος καθώς και όλες τις σχετικές αποφάσεις των Συμβουλίων Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και της Ατλαντικής Συμμαχίας οι οποίες, από το 2008, απορρίπτουν την ένταξη των Σκοπίων εφόσον δεν προηγηθεί συμφωνία με την Αθήνα για μια ονομασία. Εκθέτει, τέλος, τον διαμεσολαβητή του ΟΗΕ κ. Μάθιου Νίμιτς ο οποίος επιδίδεται σε «προτάσεις»-αλχημείας και υποδύεται ότι δεν βλέπει τίποτε κατά τις αλλεπάλληλες επισκέψεις του στο Κράτος των Σκοπίων! ΄Αλλωστε, αποτελεί πασιφανή σουρεαλισμό τουλάχιστον η αξίωση αυτού του....
ψευδωνύμου Κράτους να ενταχθεί στους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς με καταστατικό σκοπό του να διαμελίσει τις …συμμάχους του και εταίρους Ελλάδα, Βουλγαρία και Αλβανία.
Δεκάδες ανάλογα επίσημα κρατικά τεκμήρια του ιμπεριαλιστικού «Μακεδονισμού» των Σκοπίων έχει δημοσιεύσει η Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών σε ειδικές εκδόσεις, οι οποίες

Δεν θα περάσει ο φανατισμός

Γράφει ο Νίκος Γιαννής*

Έχω το δικαίωμα να είμαι απολύτως αντίθετος και να αισθάνομαι αποτροπιασμό γι' αυτήν τη δολοφονία, επειδή είναι δολοφονία, αφαίρεση ζωής, ανεξαρτήτως της πολιτικής ταυτότητας του δράστη και του θύματος;
Όποιοι απευθύνονται ο ένας στον άλλον με λεκτική βιαιότητα «σκάσε», «βούλωστο εσύ», «σκασίλα μου», «χέστηκα», «δεν πα να πνιγείς», «εδώ θα γίνεται ότι λέω εγώ», «θα σε κάνω, θα σε δείξω», κ.α. παρόμοια, έχουν επίγνωση, ότι η απαξίωση του άλλου, η απολυτότητα και η έλλειψη ανεκτικότητας προς ότι διαφορετικό, προς όποιον είναι αδύναμος, αλλά και προς όποιον είναι πιο δυνατός από εμάς, προς μια αντίθετη άποψη ή συμφέρον, μια μέρα μπορεί να βρεθούν στη θέση ενός δολοφόνου ή ενός δολοφονημένου;
Δεν θέλει καν προσχεδιασμό, ή ενδεχόμενο δόλο, απώλεια ψυχραιμίας λέγεται κι όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος.
Η βία ξεκινάει απ' το σπίτι, απ' την παιδεία που λαμβάνουμε από την κοινωνία.
Τα παιδάκια στη Συρία που είδαν μπροστά στα μάτια τους να αποκεφαλίζονται άνθρωποι, εξοικειώνονται και είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν κι ακόμη πιο λογικό να ανέχονται τη βία.
Η βία πρώτ’ απ' όλα στο μυαλό μας γεννιέται και δική μας πρόκληση αποβαρβαρισμού και πολιτισμού είναι μέσα απ' το μυαλό μας να τη διώξουμε οριστικά.
Τα πράγματα δεν είναι ούτε άσπρα ούτε μαύρα, σε αποχρώσεις του γκρι είναι, εφόσον μιλάμε για συμβίωση κι όχι για μοναστική ζωή.
Οι καθαρές λύσεις, το «δεν μασάω τα λόγια μου» και «ότι έχω να πω θα το πω», η δήθεν

Η Διζωνική & οι… Ζουλού!

Σύμπασα η δική μας προδοτική αριστερά συμπλέοντας με το επίσης προδοτικό ΑΚΕΛ της Κύπρου υποστηρίζει για την Κύπρο την λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) σε αντίθεση με το 90% του κυπριακού ελληνισμού.
Ο.Π. 

του Λάζαρου Μαύρου

ΜΝΗΣΘΗΤΩ ΟΤΙ: «Η υπερήφανη φυλή των Ζουλού της Νοτίου Αφρικής δεν υπέπεσε στην αναξιοπρέπεια να αποδεχθεί το σύστημα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (ΔΔΟ) που οι Τούρκοι κατάφεραν να επιβάλουν ως αναζητούμενη λύση του Κυπριακού, για ν’ αντικαταστήσουν το ρατσιστικό καθεστώς των λευκών του άπαρτχαϊντ στη χώρα τους», έλεγε στις διαλέξεις του ο αείμνηστος καθηγητής Νεοκλής Σαρρής. Τότε: Το 1990, που οι ασυνθηκολόγητοι αγώνες της μαύρης πλειοψηφίας κι η έμπρακτη διεθνής συμπαράσταση οδήγησαν στην κατάρρευση του ρατσιστικού καθεστώτος.
Του οποίου ο τελευταίος πρόεδρος Φρεντερίκ ντε Κλερκ διαπραγματευόταν τη «μετεξέλιξη» της εξουσίας, με τον μόλις αποφυλακισθέντα ύστερ’ από 27 χρόνια κάθειρξης, ηγέτη του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (ANC) Νέλσον Μαντέλα. Και οι πιο σκληροπυρηνικοί λευκοί ρατσιστές επέμεναν να υιοθετηθεί εκεί, η συζητούμενη (και τότε) για την Κύπρο «λύση ΔΔΟ». Την απέρριψε αναφανδόν ο κορυφαίος μαύρος ηγέτης Μαντέλα. Κρίνοντάς

Ώρα της μεγάλης κρίσεως για τον Ελληνισμό

του Σαράντου Καργάκου

Ας ξεκινήσουμε, αγαπητοί, από ένα εξορκισμένο σήμερα «εθνικιστή» ποιητή που κάποτε τολμούσαμε να θεωρούμε πρώτο εθνικό μας ποιητή, τον Διονύσιο Σολωμό: γράφει στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους»:

«Αραπιάς άτι, Γάλλου νούς, βόλι Τουρκιάς, τόπ’ Αγγλου * πόλεμος μέγας πολεμά, βαρεῖ τό καλυβάκι...» * τόπ΄ = μπάλα κανονιού

Εννοείτε ασφαλώς ποιο είναι το καλυβάκι στον παρόντα καιρό. Όχι η Ελλάς ή η προέκτασή της η Κύπρος, αλλά σύμπας ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός μετά τις εξάρσεις του στον πόλεμο του ’40-’41, με την αντίστασή του κατά των αρχών Κατοχής, με τον ενωτικό αγώνα της Κύπρου (μια δράκα μαχητές κατά μιας αυτοκρατορίας) αποτελούσε κακό παράδειγμα για τους λοιπούς λαούς. Κακό παράδειγμα υπήρξε και με την Επανάσταση του ’21 που διέλυσε τον ιστό της υποταγής που είχε επιβάλει η Ιερά Συμμαχία. Όταν το 1830 έκλεινε η αυλαία της Ελληνικής Επαναστάσεως άνοιγε η αυλαία των ευρωπαϊκών επαναστάσεων.

Γι’ αυτό ο ανυπότακτος, ο απειθάρχητος, ο μη συμμορφούμενος «τοῖς ξένων ρήμασι» λαός, ο δάσκαλος του απροσκύνητου ήθους έπρεπε να χτυπηθεί στις ρίζες, στις πνευματικές και ιστορικές καταβολές του. Το σχέδιο ετοιμάστηκε την επαύριο του Πολυτεχνείου. Αλλ’ ο λαός αυτός έπρεπε να υποστεί δύο στρατιωτικά πλήγματα για να συνετισθεί. Επτά χρόνια δικτατορίας δεν είχαν «σιδερώσει» το φρόνημά του. Έτσι ήλθαν το 1974 ο Αττίλας και μερικά χρόνια αργότερα η ασχήμια της Ύμιας. Κι έκτοτε άρχισε εν ονόματι ενός πολιτικού ρεαλισμού η χαλιναγώγηση του ελληνικού φρονήματος, η καταπτόηση, η τουρκοφοβία που τελικά – πάντα εν ονόματι του πολιτικού ρεαλισμού- μετεξελίχθηκε σταδιακά σε τουρκολατρία. Έχουμε εδώ μια κλασσική περίπτωση του «Συνδρόμου Στοκχόλμης», όπου το θύμα ερωτεύεται τον βασανιστή του.

Μετά την έκρηξη σε παγκόσμια κλίμακα του Ελληνισμού για το όνομα της Μακεδονίας, μια έκρηξη που κράτησε επί μία τριετία, έπεσαν πάνω μας «λυτοί και δεμένοι» να συμμαζευτούμε, να προσγειωθούμε, να σωφρονισθούμε. Έτσι επροκόψαμε. Σήμερα όχι η Ελλάς, αλλ’ ο Ελληνισμός, είναι παντού ντροπιασμένος. Χάσαμε όλες τις διπλωματικές μάχες, χάσαμε το επιχειρηματικό μας κεφάλαιο, χάσαμε την εργατικότητά μας, το εθνικό και το κοινωνικό μας φιλότιμο. Προτιμάμε πια την αγγλική ως γλώσσα και γραφή και όχι την ξεπερασμένη κι ατιμασμένη Ελληνική, τη μητέρα του ευρωπαϊκού γλωσσικού πολιτισμού.

Η Μέρκελ πήρε την εντολή. Αλλά για να κάνει τι;

Της Carol Matlack*

Στη διάρκεια της προεκλογικής της εκστρατείας, η Angela Merkel υποστήριξε έντονα τη σημασία της ευρωπαϊκής ενότητας. «Θέλουμε μια δυνατή Ευρώπη, μια επιτυχημένη Ευρώπη», είπε στην ομιλία της την παραμονή των εκλογών. «Η σταθεροποίηση της Ευρώπης είναι θεμελιώδης για τα συμφέροντα των Γερμανών».

Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Μέρκελ κέρδισε εχθές το 42,5% των ψήφων, μένοντας για λίγες μόνο ψήφους μακριά από την απόλυτη πλειοψηφία και έχοντας το καλύτερο ποσοστό της τελευταίας 20ετίας για συντηρητικό κόμμα -γεγονός ιδιαίτερα αξιοσημείωτο δεδομένου ότι την παραμονή των εκλογών, σχεδόν ένας στους τρεις ψηφοφόρους παρέμενε αναποφάσιστος. Τελικά, οι Γερμανοί έδωσαν στη Μέρκελ το πράσινο φως για να συνεχίσει το όραμά της για την Ευρώπη. Αλλά ποιο ακριβώς είναι αυτό το όραμα;

Ενώ η Μέρκελ έχει δεσμευτεί για τη διατήρηση της υπάρχουσας οικονομικής και νομισματικής ένωσης, έχει τεθεί ξεκάθαρα εναντίον σαρωτικών μέτρων, όπως είναι η

ΠΑΡΑΦΡΩΝ Ή ΑΝΟΗΤΟΣ Ο ΔΕΝΔΙΑΣ;

Εγώ για τον Δένδια σας ενημέρωσα χθές ΕΔΩ και σήμερα σας μεταφέρω την άποψη του Planet-Greece

- Παράφρων ή ανόητος;
- Όλο το παρασκήνιο στο planet-greece

Ως Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών (γερμ. Nacht der langen Messer) νοείται το τριήμερο μαζικών δολοφονιών από τις 30 Ιουνίου έως τις 2 Ιουλίου 1934 στη Γερμανία, όταν εκκαθαρίστηκε από τον Αδόλφο Χίτλερ ολόκληρη η ηγεσία της παραστρατιωτικής οργάνωσης Sturmabteilung. Με την ευκαιρία θανατώθηκαν επίσης άλλοι δεξιοί πολιτικοί που δεν είχαν σχέση με τα SA, αλλά και διάφοροι αντίπαλοι του Χίτλερ....
Η επίσημη εκδοχή της ναζιστικής προπαγάνδας περιέγραψε αυτές τις ενέργειες ως προληπτικό μέτρο κατά ενός πραξικοπήματος δήθεν προγραμματισμένου από τον Ερνστ Ρεμ, αρχηγό των SA και παλαιό φίλο του Χίτλερ. Για το λόγο αυτό χρησιμοποίησε τον όρο Röhmputsch, στα ελληνικά «πραξικόπημα του Ρεμ».

"Υπουργός είμαι, ότι θέλω κάνω"
Ενεργώντας ως άλλος... Χίτλερ, αυτή τη φορά στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας, απαίτησε την παραίτηση δύο άξιων αξιωματικών. Του Ιωάννη Δικόπουλου και του Απόστολου Κασκάνη.
Η είδηση έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία στα δημοσιογραφικά γραφεία και δίχασε, αν όχι εξόργισε, τους κόλπους της ΕΛ.ΑΣ. αφού - ιδιαίτερα ο Ι. Δικόπουλος - ήταν αγαπητός αξιωματικός, με τεράστιες επιτυχίες στο βιογραφικό του, που εισήγαγε στην ΕΛ.ΑΣ. νέους